تا ابدیت با ممنوعیت...

 

دستانم دستانت را 

         نگاهم نگاهت را 

                روحم روحت را  

             چشمانم چشمانت را 

                                  تنم تنت را 

                     و نفس هایم نفس هایت را  

می خواهد ...

از نردبان دلتنگی بالا می روم 

به آغوش گرم تو می رسم 

همانجا ساکن می شوم 

و آن وقت 

انگشتانم 

تو را فریاد می کند 

که چقدر جای انگشتانت 

بین انگشتانم خالی است 

و به تو نزدیک تر می شوم 

غرق می شوم در عمق چشمانت 

و با خیالی آسوده 

به تو تکیه می کنم 

به تو که داشتنت خوشبختی است 

و چشمانم را که می بندم 

بی هراس 

در تو گم می شوم 

تا ابدیت با ممنوعیت....

ا