دلنوشته های من و عشق غیرممنوعم!

وقتی باران عشق باریدن گرفت هرگز چتری بر ندارید .

دلنوشته های من و عشق غیرممنوعم!

وقتی باران عشق باریدن گرفت هرگز چتری بر ندارید .

دلتنگی امانم بریده . . .

بریده بس که دلتنگی امانم
         شبیه سایه های بی نشانم
                  نگاهم باز بارانی ست امشب
                              دعا کن قدر باران را بدانم

عصای خاطره را به دست می گیرم وبا پرستویی مهاجر سفر می کنم،در این اندیشه ام که دلتنگیم را به پرستو بسپارم  تا به دیار دیگری ببرد ؟؟

نه فقط با پرستو به پرواز در می آیم وعصای خاطره بر بال وپر خیالم سنگینی می کند،پرستو نگاهم می کند ومن با ولع نگاهش را می بلعم،پروازش اوج می گیرد ومن با کوه خاطراتم عقب می مانم!

 

کبوتر دلتنگی بر سینه ام می کوبد ....بیدار می شوم!

باز عصایم را به دست می گیرم تا سفر کنم اما افسوس کوله بار دلتنگی امانم نمی دهد وگریستن تنها همراهی است که دردهایم را درک می کند!!!


امروز غریبانه دلتنگم  .......

دلتنگ همدلی ،دلتنگ روشنایی وصفای تو ودلتنگ آفتابی که بی مضایقه بر من می تابانی!



کاش میان دو گلبرگ مریم سپیدی  مطلق ببینیم!


عشق زیبای من دوستت دارم به پهنای آسمان و به تعداد ستاره ها!!



نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد