دل جای تو شد جای کس دیگر نیست

رنگین کمانی شده است این دل

                              مبهوت گشته است 

هر برگ دفتر دلم را بار ها و بارها می خوانم 

                                به نامی جز تو نمی رسم

نام زیبایت

              رنگ از رخ واژه هایم می برد!

آری ... 

نوشته هایم هم  

             در عشق نامت می سرایند ! 

حسودیم می شود 

                      به برگ برگ صفحه ی دلم 

که چه عاشقانه 

                    مهرت را در خود جای داده  

و تلنگر یادت 

             که مرا از هر آنچه غیر توست دور می کند 

و من 

      لحظه به لحظه 

                   قدم به قدم 

                            واژه به واژه  

                        به تو نزدیک می شوم 

فارغ از فال هایی که می گیریم 

            و بی تفاوت نسبت به ممنوعیت این عشق  

وفادارانه دوستت دارم  

                   و بی ریا دلبسته ات می مانم  

اجازه می دهی عاشقت باشم؟ 

     اجازه دارم دیوانه وار دوستت بدارم؟ 

               اجازه هست تو را از آن خود بدانم؟  

امشب قلمم مبهوت این کلمات است که می نویسم 

از غوغای درونم خبر دارد 

                         و چه مغرورانه حکایت دلم را بر صفحه می نگارد 

و چه آشوبی می کند این دل 

                    در این دیار بزرگ سرگشتگی... 

و دست هایم 

        که مرا به جرم دوست داشتنت ملامت نمی کند 

و باز این دل بی قرار

                 که زمزمه وار می خواند :  

 دل جای تو شد جای کس دیگر نیست