یک آسمان ستاره

حس می کنم 

نگاهت را  که رودی است بی پایان

و بوسه هایت که از جنس باران است   

و لبانت که به آتش می کشد گونه هایم را... 

آغوشت چه شکوهمند است  

و سخاوتمندانه است دستان مهربانت

و نوازش گیسوانم 

که مرا تا بیکران رهنمون می کند 

و گرمای وجودت 

که آب می کند هر چه دلتنگی است ...

و اینک 

ای طلوع ماندگار و همیشگی  

با نوازش دستان سرشار از مهرت 

 شکوفا کن این غنچه های کوچک عشق را    

و لبخند بزن 

چرا که چشمانم را به میهمانی شعر دعوت می کنی 

و لمس کن گلهای سرخ درون سینه ام را 

من با بوی تنت  

بهار را می بافم 

و بغل بغل شکوفه در دامنم جمع حواهم کرد  

آنگاه 

برای آنکه کنارم بمانی همیشه و همیشه 

 ستاره نذر خواهم کرد  

ستاره روشن خواهم کرد 

ستاره   ستاره   ستاره 

و با هر ستاره خواهم گفت: دوستت دارم!